|
|
Buldum Sonunda
Ben bir toprak idim bir damla yaşla Karıştım dünyaya geldim sonunda Aktım coşkun coşkun bedensiz başla Karıştım ummana daldım sonunda
Gezdim hayli zaman dolandım durdum Düşündüm gezerken bir hayal kurdum Yel ile sürüldüm olmadı yurdum Dünyada mekânsız kaldım sonunda
Süzüldüm elekten ezildim çarkta Irmak idim aktım küçücük arkta Her neyim var ise buldum toprakta Sarılıp yatınca güldüm sonunda
Dağ başına duman oldum kar oldum Babamdan ezeli onda var oldum Görünmez birine sadık yâr oldum Boş geldim mânâyla doldum sonunda
İHLÂSÎ’yim ersem yıkılmaz fendim Yerde mi bittim ben arştan mı indim Gördüğüm âleme şaşırdım kendim Ben beni özümde buldum sonunda
Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.
Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz
Yazdır
Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum
[<<-Geri ]
|
|
|
|